دفینه پل های عصر صفویه

علامت پل خیلی مهم است چون خود آن نشانه دفینه, است , در این حالت تمامی سنگهای پل به یک رنگ هستند ویکی فقط در جای مخفی رنگش فرق می کند که اگر این علامت بود که با روش زیر عمل می شود .
ولی اکر این علامت موجود بود باید از دستگاه استفاده نمود , حال اگر یکی از سنگ ها رنگش فرق کرد آن را در می آوریم که پشت آن حتما جایی که آب نمی خورد یا خود دفینه, و کتیبه جنس است که باید این نقطه را بطور کلی متوجه شویم که دفینه, پل یعنی :(هزینه بازسازی پل که اکثرا سکه خالص است.

در ایران پلهای بسیاری از نظر تاریخی وجود دارد و این هنر از دیر باز در ایران بوده است. ولی تمام پلهای ایران دارای دفینه, نیستند و فقط پلهای مربوط به یک زمان خاص دارای دفینه هستند.در زمان صفویه, برای همه کاروان سرا ها و پلهای ساخته شده چند خمر سکه دفن می شد.

پادشاهان این دوران برای اینکه آبادانی مملکت عقب نیفتد و بر اثر حوادث راهها مسدود نشود یا کاروان سرا ها خراب نشود حجمی از طلا را در جایی مشخص در پل یا کاروانسرا میگذاشتند که در صورت نیاز برای مکانهای گفته شده خرج شود و برای همین است که تمام پل ها و کاروان سراهای دوران صفوی اموال دارد. البته در این جاها حفاری بسیار شده است و خیلی از آنها از بین رفته است ولی این را گفتم که در پلهای دیگر و کاروان سراهای دیگر دنبال دفینه نگردید.

ایران سابقه درخشان و طولانی دارد و این تمدن درخشان در جای جای کشور و به اشکال مختلف بروز پیدا کرده است یکی از این اشکال معماری و راهها و ساخت پل هاست. در مناطق مختلف ایران پل های باستانی و قدیمی زیادی وجود دارد که از نظر تاریخی و گنج یابی و باستان شناسی اهمیت دارد برخی از این پل ها علاوه بر ارزش باستانی و تاریخی دارای گنج و زیرخاکی هم می باشند.