نقشه دلالان عتیقه برای سپاه گمشده کمبوجیه در مصر

ساخت وبلاگ

دو سال پیش اخبار فراوانی از دو برادر دوقلوی ایتالیایی که بازمانده های ارتش کمبوجیه در مصر را کشف کرده اند، در چند رسانه های غیرمعتبر انگلیسی زبان منتشر شد. ما ایرانیان نیز که معمولاً در برابر خارجیان احساس ضعف می کنیم و تصور می کنیم هر چه در نشریات فرنگی گفته شود، وحی منزل و بلاتردید است؛ همچون همیشه ذوق زده و احساساتی شدیم و بدون احساس نیاز به کسب اطلاعات بیشتر از منابع موثق علمی، آنرا خبر اول روزنامه ها و نشریات کردیم. در برخی گزارش های فارسی از این خبر، چنان روی دوقلو بودن این دو برادر تأکید و اصرار شده بود که گویی اگر آنان دوقلو نبودند، ارتش کمبوجیه کشف نمی شد.

ساختار خبر بسیار عامیانه و مناسب نشریات جنجال مآبی بود که به دنبال مخاطب بیشتر و جلب توجه هستند. هیچ گزارش علمی یا دست کم گزارش مقدماتی که متکی به شواهد باستان شناختی، نقشه ها و عکس های مستند باشد، وجود نداشت و چند عکس بی ربط با موضوع و ساختگی نیز در پیشانی اخبار آمده بود که سخت سوءظن برانگیز می نمود. بازگوییِ روند مطالعات و سیر منطقی آن، و نیز نام مکان هایی که در آن خبر آمده بود، همگی با یکدیگر متناقض و بی ارتباط بودند.

اما آنچه در این میان عجیب، باورنکردنی و تأسف بار می نمود، واکنش تأییدآمیز مسئولان وقت سازمان میراث فرهنگی در قبال این خبر دروغین بود که به این سادگی و بدون بررسی و مطالعه کافی به دام دلالان عتیقه افتاده بودند. واکنش و اظهارنظری با عنوان <<بزرگترین کشف تاریخی قرن>> که توانست حیثیت دستگاه باستان شناسی ما را مورد تمسخر جهانیان قرار دهد.
این نگارنده در همان زمان نخستین کسی بود که به نادرست بودن این خبر واکنش نشان داد و با انتشار مطلبی که در رسانه های وقت منتشر شد و نیز مصاحبه با رسانه ها و مناظره با سخنگوی سازمان در رادیو گفتگو، این ادعا را از اساس نادرست و نوعی فریبگری از سوی دلالان عتیقه دانست. نگارنده همچنین پیشنهاد کرد که اگر مسئولان سازمان تمایل به آثار ایرانی در مصر دارند، بهتر است بجای یک ادعای دروغین به پیگیری سنگ نوشته های پنج گانه داریوش در مصر بپردازند که هیچ اثری از آثار آنها وجود ندارد. کتیبه هایی که فرمان نامهٔ ساخت و نخستین بهره برداری از آبراه میان دریای سرخ و رود نیل هستند و در هیچیک از کتاب ها و وب سایت هایی که به آثار باستانی مصر پرداخته اند، عکس و نشانیِ دقیقی از این کتیبه ها که هر کدام ده ها تن وزن داشته اند، وجود ندارد.
مسئولان وقت سازمان میراث فرهنگی نه تنها از تکذیب نامه نگارنده استقبال نکرده و توجهی به عواقب آن ننمودند که حتی در اطلاعیه هایی که گاه به گاه از سوی روابط عمومی آن منتشر می گردید، ناپسندترین خطاب ها و اتهام ها را بیان می داشتند.

سپس نسخه ای از نوشته خود را برای زاهی حواس- باستان شناس مصری و دبیرکل شورای عالی آثار باستانی مصر- فرستادم و ایشان پس از چند روز، در اطلاعیه ای ماجرای کشف بقایای ارتش کمبوجیه در مصر را خبری بی اساس و گمراه کننده خواند. چندی بعد، پائولو گاللو- باستان شناس ایتالیایی و مسئول کاوش های غرب مصر- نیز این ادعا را تکذیب کرد.
چرا برای ما و روزنامه نگاران ما تجربه نمی شود که بسیاری از اخبار حوزه باستان شناسی را دلالان عتیقه، مکتشفان دروغین و تاریخ سازانِ به ظاهر ملی گرا و مدافع آثار باستانی می سازند و می پرورند؟ اخباری همچون کشف پادشاه مومیایی شده در کردستان، مومیایی کورش در زیر ساختمان آرامگاه، وصیت نامه های گوناگون برای شخصیت های تاریخی، روزی قلابی به نام روز جهانی کوروش، کتیبه هخامنشی رامهرمز، جام طلای هخامنشی، غرق شدن تخت جمشید و آرامگاه کورش در دریاچه سد سیوند، و اخیراً ادعای برداشتن تندیس فردوسی از میدان فردوسی تهران.
هر آن سخنی که به فراوانی تکرار شده باشد، الزاماً سخنی مبتنی بر واقعیت ها نیست.

لشگر کمبوجیه

اسرار کاوش...
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 243 تاريخ : شنبه 22 دی 1397 ساعت: 2:38