نشانه ماه و ستاره در دفینه یابی

نقش ماه نصفه، 2500 سال قبل از میلاد نشانه خدای ماه بوده است. در علامت ماه عموما در جهت دهانه بازش باید جستجو را انجام داد. در این جهت احتمال پیدا کردن تومولوس نیز زیاد است. اگر قرص ماه تمام باشد و کلفتی اش به طرف پایین باشد در اطراف ممکن است غار باشد. اگر در داخل هلال ماه یا ستاره این نقش ها علامت + باشد در کنار نقش ممکن است دفینه وجود داشته باشد. نقش هلال به تنهایی علامت مزار می باشد. باید در جهت دهانه بازش جستجو انجام دهید. با اینکه از نشانه ستاره کم استفاده شده است، به معنای یک منطقه باز )اراضی صاف( می باشد. در اطراف نشانه و در زمینی صاف نزدیک آن باید کاوش انجام شود. اگر ماه و ستاره با هم نقش شده باشند، در بعضی از پل ها و کناره های پل کشورمان این نقش وجود داشته و در نزدیکی های آن دفینه مشاهده شده است.
نظر اول : ستاره چهار گوش به معنای خطر بوده، و ستاره 6 گوش معنای تله ی بزرگ را می دهد، از طرفی برای نشان دادن جهت سیاره ها نیز ممکن است درست شده باشد. در جهت بلندترین گوشه اش باید حرکت کرد.
نظر دوم : ستاره یکی از قدیمی ترین نمادهای معنوی می باشد. 5 - 6 - 7 و 8 گوشه هایشان نیز موجود است. معنای هر کدام متفاوت می باشد، از همه قویتر 8 گوش آنها می باشد. مثلا 5 گوشه، نماد خاک، آتش، حیوان و آب می باشد، 8 گوش زیبایی، اعتماد، حکومت، و قدرت را معنا می دهد و نماد قدرت و قوت می باشد. نماد خدا و فرشته ی محافظ نیز می باشد.
نظر دیگر : معانی نشانه های ستاره خیلی مختلف می باشد. مهم است که مربوط به کدام دوره می باشد. ستاره هم 5 گوشش و هم 7 گوشش هست، ولی گاها 5 گوش ها به معنای 7 گوش می باشند. 5 + خورشید می شود 6 و 6 + ماه میشود 7. به این صورت است که می توان ستاره 5 گوش را به معنای ستاره 7 گوش نیز در نظر گرفت. همانطور که اشاره شد این مهم است که ستاره مربوط به کدام دوره بوده و به کدام مدنیت مربوط می باشد.