ویژگی های گوردخمه های هخامنشی

با حمله اسکندر به ایران و پیدایش سلسله های سلوکیان و اشکانیان، نقش مذهب در سلطنت بکلی کمرنگ شد. سلوکیان یونانی (جانشینان سلوکوس یکم) بوده و مذهبی متفاوت با ایرانیان داشتند. منابع کافی در خصوص دین و مذهب اشکانیان نیز وجود ندارد. به گونه ای که گمان می رود آنان مختلف الدین بوده و مردگان خود را (برخلاف زرتشتیان) به طرق گوناگونی دفن می کرده اند. بنابراین از این دوران گوردخمه ای به شکلی که در دوران هخامنشیان یا مادها برای شاهان ساخته می شده، یافت نشده است. صرفا دخمه های عمومی به دو شکل درون خاک و درون سنگ برای رعایای زرتشتی ساخته می شده و پس از قراردادن تعداد معینی از اجساد، درب آنها با سنگ و آهک مسدود می شده است.

با ظهور ساسانیان، مذهب زرتشتی در ظاهر مجددا ارزش یافته و حتی دولت مرکزی در بخش هایی از کشور همچون گیلان، مهرپرستان را تحت فشار قرار داد. ولی با این وجود، ساخت گوردخمه های دوران هخامنشی دیگر رواجی نیافت و ساخت دخمه های عمومی تا قرنها پس از حمله اعراب به ایران ادامه پیدا کرد. درحال حاضر هنوز در برخی مناطق ایران٬ به ویژه در غرب٬ گوردخمه ها برای خاکسپاری مرده گان استفاده می شود. مثلا در خرم آباد برخی خانواده ها بجای ایجاد قبر تازه٬ مرده را در گوردخمه خانوادگی قرار می دهند که به آن لَحَک می گویند.