روح‌القدس و كندالینی

تا سال های اخیر، شناخت چندانی راجع به كندالینی در فرهنگ های غربی وجود نداشت. بسیاری از غربیان گمان می كردند كه این مفهوم فقط بخشی از مذاهب شرقی است. اما این انرژی همگانی است و همواره در وجود انسان ها فعال بوده است، خواه از وجود آن آگاه بوده باشند یا نه. عارفان مسیحی تجربیاتی را در نوشته ها و آثار خود توصیف كرده اند كه خیلی شبیه به آثار كندالینی است. آنها این نمودها و آثار را به عمل روح القدس نسبت می داده اند و این به مفهومی هم درست است، زیرا روح القدس در واقع می تواند انرژی كندالینی را آزاد كند.

تفاوت های فراوانی بین انرژی كندالینی و انرژی روح القدس وجود دارد. كندالینی یك انرژی تكاملی و متعلق به زمین است. تمام مردم میزانی از جریان كندالینی دارا هستند كه به رشد و تكامل قدرت و آگاهی ذهنی منجر می گردد. از سوی دیگر، انرژی روح القدس یك انرژی الهی و متعلق به خداوند است و به رشد و تكامل عشق و عرفان می انجامد. هدف نهایی كندالینی، روشن بینی و هدف نهایی انسان مسیحی، یكی شدن یا پر شدن از وجود خداوند و یا مسیح است، هر نامی به آن بدهیم، هدف یكی است.
بعضی افراد اساساً راه ایمان و عبودیت را برمی گزینند و بعضی دیگر راه دانش و عمل را انتخاب می كنند. می توان اینطور گفت كه كندالینی به ذهن خداوند متعلق است و روح القدس به قلب خداوند.
جالب ترین نتیجة مراحل پیشرفتة هر مسیر آن است كه این مسیر هر چه باشد، در فرازهای عالی تر رشد، كمال شخص به طریقی مشابه آغاز می گردد. شخصی كه كوشش خود را در مسیر ذهنی به كار می اندازد، از طریق گسترش یگانگی و ابراز عشق و محبت بیشتر از جنبة دانش و قدرت رشد می كند. در صورتی كه شخصی كه وجود خود را وقف عشق و عرفان می كند، از طریق شناخت و كنترل این فرآیند، از بعد عشق و عرفان پیش می رود. همة ما در نهایت باید هر دو بعد را در خود تكامل بخشیم.
بسیاری از مذاهب شرقی عمدتاً از طریق شناخت نیروی كندالینی و چگونگی كاركرد و نحوة پرورش و نقش آن در تكامل انسان در جستجوی رسیدن به روشن بینی برآمده اند. شناخت و آگاهی فراوانی پیرامون كندالینی در شرق وجود دارد. ولی این شناخت با زبان سمبلیك بیان شده است. یوگی هایی كه به مراحل رشدیافته ای از پرورش و آزادسازی كندالینی خود رسیده اند، به نیروهای خارق العاده به نام rdquo;سیدیldquo; (Siddhi) دست یافته اند. آنها یاد گرفته اند كه چگونه انرژی ها را تغییر دهند و از آنها استفاده كرده تا به هدف های مورد نظر خود برسند. از سوی دیگر، عارفان مسیحی احتمالاً آگاهی بسیار اندكی از این فرآیند داشته اند. با این وجود، از طریق كاركردهای روح القدس به مرحلة روشن بینی دست یافته اند. این عارفان توانسته اند اعمال مافوق عادی به نام rdquo;معجزهldquo; انجام دهند. ایمان به خدا، جایگزین درك چگونگی وقوع معجزات می شده است. هم یوگی ها و هم عارفان برای رسیدن به اهداف خود زحمت ها كشیده و رنج ها می بردند. دلبستگی و اشتیاق برای آنچه لازم بود ظاهراً ویژگی مشترك هر دوی آنها بود.
پژوهشگران معاصر، دست اندركار بررسی و تحقیق این روش های مختلف از جمله راه های خاص مسیحیان، بوداییان، هندوها، یهودیان، سرخپوستان آمریكایی، صوفیان و مصریان باستان هستند. انسان لازم نیست در صورت انتخاب یك راه جدید باورهای اساسی خود را كنار بگذارد. در حقیقت، مطالعة ادیان و مذاهب دیگر، گاهی شما را در فهم بهتر باور های دینی خود كمك می كند.
با این حال، اگر ادیان سنتی بخواهند با علاقة روزافزون انسان به روحانیت همگام شوند، ظاهراً وقت آن رسیده است كه یك تجدید حیات در این نظام های دینی صورت گیرد. اشتیاق فزاینده ای به مسیر عرفانی و آگاهی از اسرار خدایی كه به طور كامل به وسیلة برنامه های كنونی معمول در كلیساهای ما ارضا نشده است، وجود دارد. عقلاً برای كسی كه در جستجوی احساس كردن عشق خداوند و حضور خدا در زندگی خود است، اصول، مقررات و نگرش های قدیمی به هیچ وجه قانع كننده نیستند. گرایش به هر دو بعد روحانی و انسانی- آگاهی از روح و استعداد انسانی خود- یك نیروی محركة بزرگ در تركیب كردن این دو مسیر می باشد.
وقت آن رسیده است كه پژوهشگران امروزی به نیازهای رشد و تكامل خود در هر دو قلمروی روحانی و انسانی توجه كنند. آنها باید یك زمینة مشترك پیدا كنند كه به شناخت این فرآیند و روشن بینی نهایی منتهی شود. ما باید یك مجموعة واژگان جدید ابداع كنیم. زبان عرفانی در هر مسیر شامل واژه های سمبلیك عمیقی است كه معمولاً فقط برای كسانی كه تجربیات مشابه با هم داشته اند، به طور كامل قابل درك و فهم می باشد. این مجموعة واژگانی جدید، شناخت جدیدی به وجود می آورد كه ما را در تشخیص مفهوم حقایق كهن كمك می كند.