تاریخچه کوزه گری در ایران

سفالگری یا کوزه گری ایرانی سابقه طولانی در تاریخ ایران دارد. سفالگری یکی از اولین و مهم ترین اختراع های ساخته شده توسط انسان است. برای مورخان و باستان شناسان از مهم ترین مظاهر هنری است. باستان شناسان از راه سفالگری با شرایط اجتماعی و اقتصادی یک دوره یا یک منطقه آشنا می شوند. با مطالعه سفال ها در مورد زندگی، دین مردم و تاریخ٬روابط اجتماعی و نگرش جامعه را نسبت به همسایگان تفسیر می کنند

ساخت سفال در ایران دارای سابقه ای طولانی و درخشان است. با توجه به موقعیت جغرافیایی خاص کشور ایران، که در محل تقاطع تمدن های باستانی و در مسیرهای کاروان های مهم واقع است، تقریباً در هر بخشی از ایران، در زمان های مختلف درگیر ساخت سفال بوده اند. با این حال، حفاری های اخیر و تحقیقات باستان شناسی نشان داد که چهار منطقه عمده در تولید سفال در فلات ایران وجود دارد: بخش نخست شامل غرب کوه های زاگرس و نواحیلرستان است. بخش دوم شامل نواحی جنوب دریای خزراست که استان های گیلان و مازندران را در بر می گیرد. این دو منطقه نخستین نواحی در فلات ایران بوده اند کهسفالگری را آغاز نموده اند. بخش سوم شامل شمال غرب کشور و نواحی آذربایجان را شامل می شود. بخش چهارم در جنوب شرقی است و استان های کرمان و سیستان و بلوچستان را شامل می شود. افزون بر این ۴ منطقه نواحی کویری ایران را نیز می توان به آن اضافه کرد که قدمت ساخت سفال در آن به ۸ هزار سال پیش از میلاد بر می گردد.

تاریخچه کوزه گری در ایران.آثار باستانی. گنج ها و دفینه ها. ایران باستان. اسرار کاوش .فروش دستگاه و فلزیاب