هَگمَتانَه، (پارسی باستان: ؛ پارسی باستان: Haŋgmatana؛ پارسی نو: همدان، به معنی <<جایِ به هم آمدگان>>، <<جای گردآمدگان>>) پایتخت مادها، پایتخت تابستانی هخامنشیان، و ساتراپ نشین مدیا از هخامنشیان تا ساسانیان بود. یونانیان هگمتانه را اِکباتان می خواندند.
این شهر کهن، نخستین پایتخت ایران بوده و به همراه آتن در یونان و رم در ایتالیا، از معدود شهرهای باستانی جهان است که همچنان زنده و مهم مانده است. هرودوت این شهر را ساخته دیااکو دانسته و گفته است که هفت دیوار داشته که هر کدام به رنگ یکی از سیاره ها بوده اند.
دانشنامه ایرانیکا بنیانگذاری ماد را سال ۷۰۸ پیش از میلاد به مرکزیت هگمتانه و توسط دیاکو ذکر می کند.
در سال ۵۵۰ پیش از میلاد، ایشتوویگو شاه ماد از کوروش هخامنشی شکست می خورد و پیرو آن هگمتانه به تسخیر کوروش در می آید.
در سال ۳۳۰ پیش از میلاد، داریوش سوم کشته شده و هگمتانه فتح می شود. همچنین تخت جمشید به وسیله اسکندر مقدونی ویران شده و حکمرانی هخامنشیان پایان می پذیرد.
برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 316