اسرار کاوش

ساخت وبلاگ
از قدیم مرسوم بوده که بخار دفینه از جایی خارج میشه و علت گرم شدن زمین و آب شدن برفه.البته نمیشه نظر قطعی داد .چون هنوز اثبات نشده. نظر شخصی خودم بر اثر مطالعات و تحقیق اینه که نوع خاک اون نقطه فرق داره.مثلا در تفحص شهدا برخی از اجساد شهدا سالم بعد از بیست یا سی سال بیرون میاد در صورتی که جسد بغلیش با دو متر فاصله کاملا پوسیده ، مذهبیون میگن چون شهید آدم خوبی بوده قدیس بود و بدنش سالم موند. علم گراها با پژوهش به این مطلب رسبدن که خاک اون نقطه که شهید زیرش مدفون بود دارای اورانیوم طبیعی هست و هیچ باکتری و موجود زنده از اونجا رد نمیشد که به جسد صدمه بزنه .و یک نوع مومیایی طبیعیه مثل مومیایی مردان نمکی در زنجان.آب شدن برف یک نقطه می تواند دلایل مختلف دیگری نیز داشته باشد ولی مهمترین مسله آن همین مورد خاکی بود که توضیح داده شد. واین مسله که گرمای زمین محل دفینه و یا خروج گاز طلا یا یون خاک باعث ذوب شدن برف آن نقطه می شود کاملا رد شده است چرا که عمق دفینه پایین بوده و گرمای حاصله از آن طوری نیست که باعث ذوب شده برف یک نقطه خاص شود. شرکت فلزیاب نانو بازرگان ایران بزرگترین شرکت فروش بهترین فلزیاب های دنیا در ایران مهندس بساکی ۰۹۰۱۳۵۴۵۴۱۵ اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 23 تاريخ : پنجشنبه 17 اسفند 1402 ساعت: 12:41

روش دستیابی به دفینه های تجار و بازرگاناندر گذشته های نه چندان دور وسیله اصلی تجارت بین مردم استفاده از چهارپایانی چون اسب ، قاطر و شتر بوده است و همه افراد جهت تجارت معمولا در غالب کاروان تردد می کردند تا از خطر راهزنان در امان باشند و انفرادی سفر تجاری یا تفریحی نمی رفتند. همه کاروان ها در مسیر راه خود جهت اتراق و استراحت معمولا در کاروانسراها توقف داشتند تا هم انسان و هم حیوانات استراحت کنند.اما این کاروانسراها همه جا نبوده و بیشتر کاروان ها جهت استراحت و رفع تشنگی خود و حیوانات بیشتر از مسیر آب و چشمه عبور می کردند و اونجا اطراق می کردند شاید دو سه روزی اونجا می ماندند .بیشتر دفینه تجار در این مناطق یا فت می شود .چون پول رایج کشور در آن زمان در غالب مسکوکات طلا و نقره بوده یعنی همان سکه های طلا و نقره به همین دلیل حمل پول هم حجیم بوده و هم بسیار خطرناک به خاطر راهزنان فراوانی که در مسیر راه وجود داشتند. به همین دلیل بسیاری از تجار و بازرگانان در مسیر های مختلف قسمتی از سکه های خود را جهت کم شدن ریسک حمل در جایی در گوشه و کنار محل اطراق خود پنهان می کردند تا در زمان برگشت آن را بردارند .و گاها پیش می آمده که آن تاجر به دلیل بیماری یا جنگ و درگیری کشته می شده و آن دفینه به همان صورت باقی مانده هست . اکثر این دفینه های اتفاقی در عمق کم در حد 70 سانتیمتر قرار دارند و معمولا حجم آن نیز به اندازه یک خمره کوچک و یا قراچه می باشد.اگر وارد منطقه ای شدید که دارای چشمه قدیمی و آب فراوان است به شعاع 500 متری آن خوب دقت کنید حتما سنگ یا علامت خاصی را می بینید که می تواند محل دفن دفینه تجار باشد شرکت فلزیاب نانو بازرگان ایران بزرگترین شرکت فروش ب اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 20 تاريخ : پنجشنبه 17 اسفند 1402 ساعت: 12:41

​ ​ استفاده از سنگ برای نشان کردن دفینه از گذشته های دور مرسوم بود کسانی که از این آثار سنگی برای پیدا کردن محل دقیق آن درآینده استفاده می کردند و معمولاً از سنگهایی استفاده میکردند که در منطقه شاخص باشد یا به صورت طبیعی یا به صورت دست ساز . بسیاری از آثار وزیری که به صورت سنگ تراش می باشد از این قاعده مستثنا نیستند البته از هر سنگی برای این کار استفاده نمی شد معمولاً سنگ هایی را انتخاب می کردند که قابلیت جابجایی نداشته باشد و بتواند سالیان متمادی به صورت یکجا قرار داشته باشد استفاده از سنگ نوشته، سنگ نگاره یا پیکر تراشی سنگی به صورت های حیوانات، سردیس انسانی و سایر اشکال متداول بوده است که برای هر کدام اصولی بابت کشف رمز آن وجود دارد که معمولا در دوره های مختلف تاریخی این آثار شناسی دفینه مختلف بوده است برای مثال ممکن است سنگ شتر در یک برهه از تاریخ یک معنی داشته باشد و در برهه دیگر از تاریخ مفهوم دیگری را برساند به همین دلیل آثار شناسی قانون ثابت و معینی ندارد که بتوان روی آن حساب کرد فقط میشود از کلیات کار درباره آن که در دوره های مختلف تاریخی ثابت بود استفاده نمود سنگهای شاخصی که برای این کار استفاده می شد انواع مختلف دارد و برای مقاصد مختلف استفاده میشد : شاخص ها راه که در باستان در راه های مالرو و شاهی حکومت ایجاد میکردن بعنوان راهنمای مسیر برای کاروانیان و... شاخص های معدن که در نزدیکی معادن سنگی ایجاد میشد برای اینکه نشان داده شود به معدن سنگی نزدیک میشوید... شاخصه قلعه وقلمرو که در محدوده قلعه ایجاد میشد که دراینجا قلعه ای وجود دارد یا شاخصه قلمرو که نشانگر این بود که اینجا قلمرو حکومتی یا منطقه نظامی میباشد،،چون ورود به چنین اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 709 تاريخ : جمعه 5 اسفند 1401 ساعت: 13:49

​ ​ همه میدانیم که وقتی فلزی به مدت طولانی در زیر خاک میماند جرم خاک به روی آن مینشیند که در اصطلاح میگویند پاتین بسته است و کاملا هم درست است ولی طلا به ذات خود پاک است و به همین دلیل هم هست که طلا وقتی به مدت طولانی در زیر خاک میماند از خاک پاتین نمیبندد و اکثر کسانی که کار تقلبی میسازند در این قسمت کار مشکل دارند چرا که نمیتوانند طلا را پاتین بندی کنند. انواع فلزات و فلز شناسی در دوران باستان : مفرغ طلا هفت جوش سه جوش نقره و ... انواع فلزات و کارایی آنها در تمدن چگونه است؟ مفرغ : پس از مس، مفرغ قدیمی ترین آلیاژ است مفرغ ساده ساز دارد و نقش در که بسته به حکومت ها فلزات متفاوت میشود و قلم آنها متقاوت میباشد. در باستان مفرغ بیشتر از کلیه فلزات مصرف میشد چون فلز عادی بوده و همه مردم می توانستند آن را خریداری کنند زیرا هم ارزان بود و هم فراوان و به همین دلیل است که در اکثر قبرهای قدیمی فلز مفرغ خیلی بیشتر از طلا و نقره یافت میشود. طلا : فلز طلا که به ذات خود نه تنها فلز گران بهایی است که از استقامت بسیار بالائی برخوردار است و به هی عنوان از بین نمیرود طلا همه چیز را از خود دور میکند به غیر از طلا زیرا پاتین طلا از خود طلاست که به صورت ذرات ریز به روی کار می نشیند. هفت جوش : در زمان های قدیم اجناسی را که میخواستند محکم درست کنند که از بین نرود و عمری طولانی داشته باشد هفت آلیاژ را با هم ترکیب میکردند که درجه ذوب آن بسیار بالا بوده و از نظر سختی به تیتانیوم فعلی معروف میباشد و از فلزات طلا، نقره، مس، روی، سرب، آهن، مسوار تشکیل میشد که قلم زدن هفت جوش بسیار سخت و طاقت فرسا بود و هنرمندان و آهنگران بسیار ماهری میخواست تا بتوانند این آلیاژ را اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 258 تاريخ : جمعه 5 اسفند 1401 ساعت: 13:49

​ در طبیعت بخصوص در مکان های کوهستانی درب های پلمپ زیادی دیده می شود که نظر هر بیننده ای را به خودش جلب می کند و افراد اکثرا فکر می کنند با بازکردن آن درب به گنج و دفینه بزرگ می رسند در صورتی که چنین نیست و بعد از گشودن آن پلمپ فقط با سنگ و کوه برخورد می کنند . حال این سوال پیش می آید که اینها نشانه چی هستند.اینها در حقیقت پلمپ نما هستند که نشانه وجود یک پلمپ در آن اطراف هستند. ​ در اصل باید یک نیم رخ وجود داشته باشد که نشان تاییدی کار است و نشان می دهد ورودی مخفی وجود دارد دربی که در دید هست کاملا کاذب خواهد بود و ورودی که باید دنبال آن گشت دقیقا بالای درب کاذب در قسمتی که شکل هفتی هست وجود دارد و در گودی هفتی شکل در شیب موجود در زیر نیم رخ گنجی وجود خواهد داشت یعنی از بالا و سقف کار باید وارد شد و با احتمال بسیار زیاد دارای پله از بالا به داخل هست که در میان پله ها برخورد با تله احتمال بسیار زیاد دارد. برای باز کردن این نوع از پلمپ ها باید به نکات زیر توجه کرد : قبل از هر اقدامی پیدا کردن هواکش دفینه اهمیت دارد که با مقدار دوده و رنگ لب های دودکش شما میتوانید از آلودگی و فضای داخل و مسمومیت داخل اطلاع پیدا کنید. به هیچ وجه شما با کار کردن روی درب پایین که در دید هست نمیتوانید به هدف برسید چون جز سنگ و صخره طبیعی چیزی وجود ندارد و فقط باید از مسیر درست وارد شد. در کل در مورد این کارها چندان با جدیت نمیشود نظر داد و باید محل را بررسی کامل کرد.کلا این مکان مقبره و جایگاه اموال بسیار زیادی است که صدرصد در نزدیکی باید قلعه باستانی و شهری بسیار کهن وجود داشته باشد. ​ ​ ​ اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 2365 تاريخ : جمعه 5 اسفند 1401 ساعت: 13:49

همانطور که می دانیم عمق قبرهای گبری یک و نیم تا نهایتا دو متر می باشد ولی چه موقع ما باید تا عمق ۵ یا ۶ متر یک قبر را بکاویم این سوالی است که اکثر دوستان از بنده می پرسند .همانطور که میدانیم نظام حکومتی در ایران از گذشته یک نظام سلسله مراتبی بود به این صورت که مردم به دسته هایی چون شاهزاده، دیوانیان صنعتگران ،تاجر یا بازرگانان، سربازان ،کارگران و غیر تقسیم می شدند و هر کدام از مزایای رتبه خود استفاده می کردند و اگر فوت می شدند در قبرستان نیز به همین صورت دفن می شدند اکثر قبرستان های گبری یا زرتشتی به صورت شیبدار می باشد و در قسمتهای بالای شیب افراد مهم که رتبه های بالاتری داشتند دفن می شدند و در قسمت پایین افرادی با رتبه های پایین ترپس زمانی که یک قبرستان گبری را کاوش میکنیم باید به سراغ قبرهایی برویم که در نقاط بالاتر شیب قبرستان قرار دارد و قبرهایی که ممکن است تا ۶ متر عمق داشته باشند مثل قبرهای شاهزاده ها و جنگجویان که به قبرهای سرداری معروفند و باید تا عمق ۵ الی ۶ متر کاوش شوند.سری دیگری از قبر هایی که باید تا ۵ متر کاوش شوند قبر هایی هستند که اموال شخص مرده در عمق پایین قرار می گرفت و مرده را در عمق یک و نیم تا دو متری بالای اموال دفن می کردند برای این قبرها نیز باید عمق ۵ متر و بیشتر کاوش صورت گیرد این مسئله صرفاً به خاطر قبر دزدی بود که از قدیم در ایران مرسوم بوده است.دلیل اصلی و سوم جهت کاوش ۵ الی ۶ متری قبرها این است که به خاطر مرده پرستی ایرانیان از قدیم تا کنون بسیاری از دفینه ها داخل قبرستان ها در پوشش قبر مدفون می شدند اگر قبرستانی را با دستگاه پیدا کردیم که عمق دفینه را ۵ الی ۶ متری نشان می دهد حتماً تا ۵ متر کاوش شود چون اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 752 تاريخ : پنجشنبه 19 آبان 1401 ساعت: 10:31

​ ​ گاهی اوقات در حفاری ها به استخوانهایی با اشکال عجیب درمسیر برخورد می کنیم که واقعا تابحال دیده نشده و اصلا مشخص نیست ازچه موجوداتی باقی مانده است. این موارد در تپه هاو مکانهای مذهبی،مقبرها و خزانهای بزرگ بیشتر از جاهای دیگر دیده می شود. مخصوصا داخل تونل تومولوس ها یافته های پژوهشگران نشان داده است این موارد به اعتقادات گذشتگان ما برمی گردد و یکجواری وجود بعضی از اینها باعث پایداری مکان و گاهی به اعتقاد اینکه وجود استخوان بعضی از حیوانات می توانسته نگهبان اون خاک باشد و یا به منظور اعتقادی باعث پاکی خاک و پیشکشی به خدایان و قربانی کردن و گذاشتن اجساد در مسیر کار خودش نیز به منظور همین موارد اعتقادی بوده که در دوران باستان مرسوم بوده.به عنوان مثال استخوان اسبها به دلیل اینکه اسب جایگاه بسیار بالای در گذشته داشته پس می توانسته هدیه خوبی به خاک و پاک ماندن خاک مقبره باشه و جهت دهندهای مفیدی در کار دفینهای بزرگ در عمق بالا بشمار می امده است یا استخوان خوک و سر خوک که بیشتر جزو گمراه کننده ها در تونل های تومولوس ها به شمار می رفت. وجود جسد یک یا چندین نفر در مسیر کار هم نشان دهنده این مطلب می باشد که اون اشخاص جزو کارگران آن خزانه بودند و جهت حفظ امنیت و اطلاعات آن مکان کارگران به قتل رسیده و در همان مکان دفن می شدند. درکل با برخورد به استخوان میشه امیدوار بود که مسیر درست و کار دست انسان در اون نقطه همراه بوده و باید با مشاوره درست به هدف دست یافت. ​ اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 656 تاريخ : شنبه 17 ارديبهشت 1401 ساعت: 20:54

​ ​ در چاه سنگی یک مسیر انحرافی وجود دارد و یک مسیر اصلی اگر مال در کف چاه باشد مسیر انحرافی روی دیواره بسیار تابلو تعبیه می شده است به طوری که هر کاوشگری با دیدن آن به یقین برسد که مال در مسیر انحرافی دیواره قرار دارد و به سمت آن حرکت کند که بعداز یک و نیم متر شما دوباره به پایین هدایت می شوید و درست درمسیر کار به پایین به یک لایه ملاتی چرب و سخت برخورد می کنید که راه نفوذ آب به چاه است و درواقع شما با تخریب و برداشت ان راه نفوذ اب به چاه را باز کردید و این یعنی با دست خود و کنجکاوی بی مورد تله آب را فعال و کانال اصلی چاه را با آب پر و کار را برای همیشه غیر قابل انجام می گذارید.که به نظر بنده این اشتباه ترین تفسیر می باشد چرا که اگر مالی در مسیر انحرافی دامنه چاه باشد هیچگاه به وضوح علامت ندارد . اگر مال در مسیر دامنه چاه که معمولا در عمق بین ۴ تا ۶ متری به شکل تونل افقی باشد برای نشانه قرار دادن از یک علامت بسیار کوچک استفاده می شده است مثلا چینش یک سنگ در آن ارتفاع با بقیه متفاوت بود یا روی یک سنگ عکس کژدم یا عقرب حکاکی می شد و یا علامت های دیگر که خودشان به راحتی آن را پیدا می گردند در این حالت برای رد گم کنی در کف چاه چیدمان زیبایی را می ساختند تا ذهن کاوشگر به سمت آن چیدمان زیبا باشد و با دیواره کاری نداشته باشد.که این نیز خود یک مسیر انحرافی بوده است. ​ اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 544 تاريخ : شنبه 17 ارديبهشت 1401 ساعت: 20:54

​ ​ دفینه های زیر درخت تا چه اندازه واقعیت دارند؟ البته این بحث در خصوص درختان دفینه ایی هست که بالا سر قبور باستانی دارد . کاشتن گیاه و درخت هم از قدیم در ایران رواج داشته است، چنانکه هر فرد زرتشتی به هنگام زایش و تولد فرزند خود موظف بود یک نهال(غالبا در خت سرو) را بکارد و درخت را به نام فرزند خود بنامد. همراه با بزرگ شدن نهال و درخت، فرزند هم بزرگ و برومند می شد. این اندیشه هنوز هم در بین زرتشتیان رایج است. همین رسم برای مردگان نیز مرسوم بوده است و اگر شخصی فوت می شد به یادبود آن فرد درختی بر بالای مزارش می کاشتند بویژه در دوره ساسانیان که دین مزدائیسم به این مطلب بسیار معتقد بود و معمولا در جهت ورودی مقبره متوفی درختی کاشته می شد. در بسیاری از موارد اموال متوفی که معمولا به دو صورت بوده قسمتی به شکل سکه که داخل یک خمره کوچک در زیر درخت در عمق نهایتا سه متری دفن می شد و قسمتی از اموال شامل تکه های طلا مثل دستنبد و انگشتر و زیور الات (مخصوص بانوان) و یا لوازم کار و زره و ابزار جنگی (مخصوص آقایان ) داخل مقبره قرار می گرفت. بنابراین وجود درخت های قدیمی در قبرستان های باستانی می تواند به ما در پیدا کردن مقبره ها کمک کند. البته بحث مقبرها بحث کسترده ای است و فقط به این گفتمان نیست و با توجه به تنوع تدفین در ایران انواع مقبرهای دیگری نیز وجود دارد که ربطی به این قانون ندارد که در آینده بحث خواهیم کرد. ​ اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 515 تاريخ : شنبه 17 ارديبهشت 1401 ساعت: 20:54

​ در گذشته برای مخفی کردن دفینه های خود از اصول و مبانی خاصی استفاده می کردند تا از این طریق به بهترین نحوه برای نگهداری از اموال خود محافظت کنند این اصول بسته به دوره تاریخی ،مناطق جغرافیایی و آداب اسرار کاوش...ادامه مطلب
ما را در سایت اسرار کاوش دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : 1ganjurc بازدید : 1096 تاريخ : جمعه 16 خرداد 1399 ساعت: 10:49